Bart in Maleisië 2.0
21 maart 2017 - Kuala Lumpur, Maleisië
Busje komt zo
Of nee, t busje komt zo eindelijk aan op de bestemming.
De twee weken met Bart zitten er al bijna op, we zijn nu onderweg naar de Cameron Highlands waar we echt elk moment kunnen arriveren. Van Langkawi zijn we doorgereisd naar Penang Island, een eiland dat gewoon op het land aangesloten is met bruggen. Hier zijn we net als op Langkawi drie nachten gebleven. Penang is wederom een heritage city met Unesco vermelding. Onder de reizigers is Penang en dan voornamelijk George-Town voornamelijk bekend door de streetart en het goede eten. Bart en ik hebben hier dan ook een street art route gevolgd. Die hadden we zelf uitgestippeld en tussen het verdwalen door vonden we zo waar ook de street art. Ook zijn we op aanraden van Patrick naar een slangentempel geweest aan de rand van het eiland. Het verhaal is dat de slangen zonder dwang in de tempel verblijven en vroeger zelfs uit eigen wil zijn aan komen glibberen. Nu is de tempel omringd door industrie en nieuwbouw en is het dus de veilige haven voor de overgebleven slangen. Natuurlijk moest ik nog even op de foto met een slang, de kosten van de foto zijn dan een donatie aan de tempel.
Om nog even sportief te doen zijn we naar Taman Negara of beter genoemd het national park op Penang eiland geweest. Hier hebben we een hike van een klein uurtje of twee gedaan, genoten van de natuur en vooral echt rot gezweet door de warmte en vochtigheid in het bos/jungle.
De avond hadden we afgesproken met Michelle en haar vriend, helaas moest haar vriend afzeggen. Michelle heb ik leren kennen in Laos in Vientiane, zij woont dus in Penang dit was de ideale gelegenheid elkaar nog een keertje te zien.
Inmiddels is de bus al lang aangekomen, zijn we twee nachten in de Cameron highlands gebleven en doorgereisd naar Kuala lumpur. Waar ik op dit moment het berichtje af schrijf. Morgen rond deze tijd moeten Bart en ik bijna afscheid nemen en is het tijd om weer solo verder te gaan. Ik heb mijn ticket voor zondag de 26e al geboekt. Dan vlieg ik door naar Java.
Of nee, t busje komt zo eindelijk aan op de bestemming.
De twee weken met Bart zitten er al bijna op, we zijn nu onderweg naar de Cameron Highlands waar we echt elk moment kunnen arriveren. Van Langkawi zijn we doorgereisd naar Penang Island, een eiland dat gewoon op het land aangesloten is met bruggen. Hier zijn we net als op Langkawi drie nachten gebleven. Penang is wederom een heritage city met Unesco vermelding. Onder de reizigers is Penang en dan voornamelijk George-Town voornamelijk bekend door de streetart en het goede eten. Bart en ik hebben hier dan ook een street art route gevolgd. Die hadden we zelf uitgestippeld en tussen het verdwalen door vonden we zo waar ook de street art. Ook zijn we op aanraden van Patrick naar een slangentempel geweest aan de rand van het eiland. Het verhaal is dat de slangen zonder dwang in de tempel verblijven en vroeger zelfs uit eigen wil zijn aan komen glibberen. Nu is de tempel omringd door industrie en nieuwbouw en is het dus de veilige haven voor de overgebleven slangen. Natuurlijk moest ik nog even op de foto met een slang, de kosten van de foto zijn dan een donatie aan de tempel.
Om nog even sportief te doen zijn we naar Taman Negara of beter genoemd het national park op Penang eiland geweest. Hier hebben we een hike van een klein uurtje of twee gedaan, genoten van de natuur en vooral echt rot gezweet door de warmte en vochtigheid in het bos/jungle.
De avond hadden we afgesproken met Michelle en haar vriend, helaas moest haar vriend afzeggen. Michelle heb ik leren kennen in Laos in Vientiane, zij woont dus in Penang dit was de ideale gelegenheid elkaar nog een keertje te zien.
Inmiddels is de bus al lang aangekomen, zijn we twee nachten in de Cameron highlands gebleven en doorgereisd naar Kuala lumpur. Waar ik op dit moment het berichtje af schrijf. Morgen rond deze tijd moeten Bart en ik bijna afscheid nemen en is het tijd om weer solo verder te gaan. Ik heb mijn ticket voor zondag de 26e al geboekt. Dan vlieg ik door naar Java.
