Maleisië met Bart

14 maart 2017 - Langkawi, Maleisië

Het is inmiddels dinsdagavond, precies één week nadat ik bart van het vliegveld gehaald heb! Bart bepakt en bezakt met het 'nood rantsoen' uit Nederland. Kaas, chocopasta, de pil en nog meer vrouwen dingen. Mam heeft keihard haar best gedaan om even te laten merken dat ze aan ons denkt! Ook Peter had snel de verloren post van Leanne naar Bart doorgestuurd en is uiteindelijk toch nog bij mij gekomen.
Puck weer een pinpas(die was in Hanoi gestolen) en zo is iedereen blij.

De eerste drie nachten blijven we in Kuala lumpur. Zo kan Bart wennen aan de hitte en zijn jetlag wegslapen en kan ik de stad laten zien zoals ik die verkend heb. De gratis busdienst brengt ons bijna overal heen. De eerste dag bezoeken we een rooftopbar met uitzicht op de Petronas towers. Cocktails met geweldig uitzich!

De volgende dag besluiten we gebruik te maken van de hop on hop off bus. Een speciale touristenbus die elk half uur langs verschillende toeristische plekken rijdt. Met die bus bezoeken we alle toeristische 'hotspots'. Van de twintowers, tot little india, de moskee en zo nog veel meer plekken in de stad. De bus verlaten we pas aan het einde van de dag. Die avond besluiten we als afsluiting naar de bioscoop te gaan. Als we terug willen gaan halen we net aan de laatste bus en zo komen we terug bij het hostel.

De derde en laatste dag kuala lumpur staat in het teken van de haven. Bart werkt voor een haven bedrijf in Rotterdam en wil hier in Kuala Lumpur de haven graag zien. De haven genaamd Port Klang ligt een kilometer of 50 van ons hostel. We nemen heen de bus en vanaf het dorpje Klang bestellen we een Uber. Van de haven is niet heel veem te zien maar voor Bart voldoende. Na een rondje haven keren we terug naar Kuala lumpur en de laatste avond bezoeken we in onze nette kleding een helicopter rooftopbar. Dit is een bar op een helicopter platform midden in de stad. Daar drinken we wederom een cocktail, maken we foto's en kletsen we tot we bijna moeten rennen voor de laatste bus.

De volgende ochtend vertrekken we weer met de bus. Ditmaal is Melaka onze bestemming. Melaka ligt ongeveer 150km zuid van Kuala lumpur en is onder de reizigers een populaire bestemming. Sinds 2008 staat de stad Melaka op werelderfgoed lijst van UNESCO.
Met zijn overheidsgebouwen, kerken, pleinen en vestingwerken toont Melaka de vroege stadia van de geschiedenis uit het 15e-eeuwse Maleise sultanaat en de Portugese en Nederlandse periode die vroeg 16e eeuw begon. Met name het Stadthuys en de Nederlandse begraafplaats zijn heel herkenbaar voor de Nederlanders. Ook staan er her en der Nederlandse teksten op gevels en gebouwen.

In Melaka blijven we twee nachten. Deze tijd maken wij vol met heel veel door de stad wandelen. Een oud chinees museum bezoeken, de Nederlandse begraafplaats bezichtigen en langs de rivier wandelen en hardlopen. Melaka is een mooie culturele en fleurige stad. Veel groen, bloemen en nog meer streetart. Er zijn vrij weinig egaal witte muren te binden binnennde stadsmuren.
Ook komen wij er achter dat Melaka een muzikale stad is. De eerste avond zingen we tot we schor zijn bijgestaan door een ukelele bij de Reggaebar. De tweede avond wordt er gezongen bij de bar tegenover het hostel en ook op straat zien we de nodige straatartiesten. Er hangt een hele fijne vibe in Melaka.
Na Melaka is de originele planning om naar Tioman eiland te reizen. Helaas blijken de bus tickets voor de komende twee dagen uitverkocht, daar we toch door willen besluiten we de nachtbus naar Langkawi te nemen.
Langkawi staat bekend als de plek in Maleisië met één van de mooiste stranden. Het is onderdeel van een grotere eilandengroep met rond de 100 eilanden. We reizen metneen nachtbus van ruim 9 uur af naar de ferry die naar Langkawi moet gaan. Vervolgens een uur ferry en dan de taxi naar het mooie deel van het eiland. Hier vinden we een hostel, checken we in en besluiten we het eiland te verkennen. Strand op, rondje lopen en door de twijfel over de gezelligheid in ons hostel lopen we nog een ander hostel binnen om te kijken of het daar gezellig is. Het blijkt daar ook leeg te zijn maar dan komt er een nieuw iemand inchecken. Een Nederlandse en we raken al snel in gesprek, na het gesprek besluiten we gedrieën die dag het strand op te zoeken en te ontspannen. Na het strand boeken we de mangrove tour voor de volgende dag en eten we nog samen.

Vanochtend moesten we om 9 uur verzamelen voor se. Mangrove tour. Eerstnmet de auto, dan in de speedboot en tijdens de ruim 6 uur durende trip gaan we verschillende dingen zien en doen. Apen fruit voeren, vissen voeren op een fishfarm, adelaars spotten tussen de mangrovebossen en we bezoeken twee caves. De. Crocodile cave en batcave. Vooral deze tweede hing helemaal vol vleermuizen.
De lunch zit bij de trip in en na afloop nemen we nog een duik. Terug in de stad splitsen we op om onszelf op te frissen en later af te spreken zodat we de nightmarket kunnen bezoeken.
Dat doen we, er rijden hier geen bussen dus we gaan met de taxi heen en wandelen terug.

De eerste week van Bart zijn vakantie is voorbij gevolgen. Ook bij mij komt het einde in zicht. De tijd vliegt!

Foto’s

1 Reactie

  1. S van Kampen-Kuipers.:
    16 maart 2017
    Lieve Doris. Met veel plezier lees ik je reisverhalen maar ook met een vleugje jaloezie .De kansen en mogelijkheden waren in de tijd dat ik jong was heel beperkt.In de naoorlogse jaren was de mogelijkheid om naar het buitenland te gaan heel beperkt.Nu kun je naar een bank gaan en buitenlands geld bestellen.Toen kon dat alleen als je zaken moest doen .Ik werkte bij een bedrijf dat zaken deed in Duitsland dan moest van te voren formulieren ingevuld worden ,de vragen waren "wat gaat U kopen, hoeveel marken heeft u nodig ,wanneer wordt er geleverd enz.De facturen werden gecontroleerd.Dat waren nog eens tijden!!!.Jullie leven in een andere wereld en ik ben blij dat jullie er van genieten.Hier gaat alles z'n gangetje in2 weken 4 begrafenissen De eerste generatie polderbewoners waar ik ook bij hoor is aan het uitsterven. Dat hoort er bij als je oud wordt.maar oud worden willen we allemaal Nog een heel fijne reis en de hartelijke groeten van oma van Kampen