Koffiestore update
27 februari 2017 - Hanoi, Vietnam
Even een laatste vietnamese update, vanuit de koffiezaak aangezien ik hier de beste Wi-Fi en koffie heb.
Peter en ik hebben afscheid van elkaar genomen, het voelt die avond heel leeg om zo alleen terug naar het hostel te rijden. Daar nog een avond geslapen, de volgende ochtend ben ik vroeg vertrokken richting Hanoi, met daarbij geen idee hoe ver ik zou komen. De totale afstand van Danang naar Hanoi is 800 kilometer dus ergens moet ik 1 of 2 nachten slapen.
De eerste dag heb ik 250km gereden en op het perfecte moment passeerde ik een hostel. Daar ingecheckt ok de volgende ochtend mijn nog 550 kilometer lange rit voort te zetten.
Die ochtend was het regenachtig dus na moet indrinken met twee koppen koffie toch gaan rijden. 300 kilometer en een nat pak verder ben im gestopt. In een plaatsje genaamd Vinh. Zelfs tripadvisor had er niets over te melden, toen ik binnen reed in het stadje zag ik al een universiteit en sportschool. Die tweede heb ik die avond nog opgezocht en even alle luiheid van het motorrijden er uit gesport. De personal trainer die rondliep had het haar uitdaging gemaakt om mij flink af te matten, ruim 1,5 uur later verliet ik de sportschool met een voldaan gevoel!
Met laatste 300km op de planning ben ik die ochtend weer in de regen vertrokken. Tweede dag regen op rij dus eerst koffie en dan rijden. Daarbij heb ij de volledige 300km in één dag afgelegd en was ik in de namiddag in Hanoi! Ingecheckt in de oude stad in het hostel dat ik voor ogen had en weer even tot leven komen na zo'n afstand. Eerst een halfuur onder de warme douche gestaan om vervolgd vietnamese koffie te bestellen.
Hanoi is de hoofdstad van Vietnam en de tweede grootste stad in Vietnam. In tegenstelling tot Saigon wonen hier in plaats van 11 miljoen mensen maar 6 miljoen mensen. In de stad kun je nog Franse invloeden herkennen, er zijn brede boulevards, oude villa's en Franse versieringen die duidelijk zichtbaar zijn op straat. Qua drukte is het niets vergeleken bij Saigon, het is stukke rustiger op straat. Helaas kent de stad weinig bezienswaardigheden behalve het lokale leven, de goede streetfood en eindeloze winkeltjes. De komende dagen loop ik rond, drink ik koffie en loop ik alle smalle steegjes in.
Puck arriveert een dag later vanuit Cat ba (een eiland vlakbij Halongbay waar zij een trip gedaan heeft). De dag van aankomst ben ik opzoek gegaan naar een koper voor mijn motor, al snel kom ik er achter dst er in hanoi tientallen motoren tekoop staan en dat de prijzen relatief laag liggen. Ik besluit morgen langs een aantal garages te gaan en vandaag een ontspannen dagje te hebben. Terug in het hostel ontmoet ik een belg die mij uitnodigt voor een drankje, die avond drinken we vele drankjes, gaan we met een groepje belgen en nederlanders stappen en blijven we tot de vroege uurtjes op straat.
Puck komt vandaag aan en ik ben goed brak van alle drankjes van de dag daarvoor. Ik besluit langs een aantal monteurs te rijden om te kijken wat ze bieden voor mijn motor. Helaas blijkt mijn motor bij ophalen bij de parking een losse ketting te hebben, zelf heb ik niet het juiste gereedschap om het aan te draaien. De monteur biedt mij maar 100 dollar en impulsief als ik ben besluit ik daarmee akkoord te gaan. Na 5 minuten heb ik al spijt maar daar kan ik niets meer aan doen, de spijt blijkt terecht aangezien mijn motor de volgende dag al verkocht is en ik in de loop van de dag mensen ontmoet die een motor willen kopen.
Even gebaald maar niet te lang, de tijd op de motor was het sowieso waard. Tegen de tijd dat ik aan een koffie zit in de oude stad krijg ik een berichtje van Puck dat zij de stad binnen rijdt. We spreken af bij mijn hostel en na wat bijkletsen zetten we ook de zinnen op het verkopen van haar motor.
De eerste potentiële kopet gaat na wat pittig onderhandelen akkoord met 150 dollar en neemt Pucks motor gelijk mee. Puck opgelucht en blij aangezien haar motor in een bijzonder slechte staat verkeerd. Haar tank is bij het schoonspuiten met een hogedrukreiniger lek gespoten en de as van haar achterwiel bleek eerder die dag gebroken te zijn. De tank was amateuristisch dicht gesmeerd met groene zeep en vervolgs hebben Puck en ik met zwarte spraypaint de zeep zwart gespoten.
Motoren verkocht, eind goed, al goed. Om dat te vieren moest er die avond flink gestapt worden. Ons groepje bestond Australiërs, Nederlanders, Belgen en Duitsers. Allemaal mensen met wie puck eerder gereisd had en die nu allemaal in Hanoi waren.
De voorlaatste dag samen stond in het teken van koffie drinken, ontspannen, reis bijkletsen en plannen maken. Beiden hebben we onze vluchten naar Kuala lumpur (Maleisië) op de 28e van februari. We moeten de routes uitstippelen en plannen maken, maar daar hebben we heel de dag nog voor. Eerst bestel ik mijn eerste egg-coffee iets typisch Vietnamees dat ik nog niet eerder besteld had. Ei koffie is standaard vietnamese koffie als basis met daar bovenop een schuimige zoete laag bestaande uit twee opgeklopte eidooiers met gecondenseerde melk. Het is net een zoet koffie schuimgebakje, direct bij de eerste ei-koffie ben ik fan!
Tijdens het drinken van onze bijzondere koffies zien we aan de overkant van de staat een henna-tattooshop. Prima idee voor deze dag dus we besluiten beiden een henna-tattoo te laten zetten als aandenken aan vietnam en ter voorbereiding van Maleisië.
's avonds huren we een scooter en rijden we naar de luchthaven (22km verderop) om nog even een drankje te doen met een jongen die ik samen met Peter ontmoet had in Danang. Als we terugrijden is het al donker en ik besluit eerder te gaan slapen die avond.
Tijdens het ontbijt die ochtend check ik mijn vluchtgegevens, 28 februari om 9:00 vlieg ik naar kuala lumpur. Puck schrikt zich tijdens het checken rot, haar vlucht blijkt niet de 28e maar de 27e te zijn, om precies te zijn op dat moment over 3,5 uur. Snel de tas inpakken en op de gehuurde scooter naar het vliegveld. Onderweg komen we nog zonder benzine te staan maar gelukkig worden we snel weer op weg geholpen, iemand haalt een zakje benzine voor ons en vervolgen de weg. Ruim op tijd checkt puck in en zwaai ik haar uit.
Nu is mijn koffie inmiddels op en ga ik de laatste dingen regelen voor Kuala Lumpur.
Peter en ik hebben afscheid van elkaar genomen, het voelt die avond heel leeg om zo alleen terug naar het hostel te rijden. Daar nog een avond geslapen, de volgende ochtend ben ik vroeg vertrokken richting Hanoi, met daarbij geen idee hoe ver ik zou komen. De totale afstand van Danang naar Hanoi is 800 kilometer dus ergens moet ik 1 of 2 nachten slapen.
De eerste dag heb ik 250km gereden en op het perfecte moment passeerde ik een hostel. Daar ingecheckt ok de volgende ochtend mijn nog 550 kilometer lange rit voort te zetten.
Die ochtend was het regenachtig dus na moet indrinken met twee koppen koffie toch gaan rijden. 300 kilometer en een nat pak verder ben im gestopt. In een plaatsje genaamd Vinh. Zelfs tripadvisor had er niets over te melden, toen ik binnen reed in het stadje zag ik al een universiteit en sportschool. Die tweede heb ik die avond nog opgezocht en even alle luiheid van het motorrijden er uit gesport. De personal trainer die rondliep had het haar uitdaging gemaakt om mij flink af te matten, ruim 1,5 uur later verliet ik de sportschool met een voldaan gevoel!
Met laatste 300km op de planning ben ik die ochtend weer in de regen vertrokken. Tweede dag regen op rij dus eerst koffie en dan rijden. Daarbij heb ij de volledige 300km in één dag afgelegd en was ik in de namiddag in Hanoi! Ingecheckt in de oude stad in het hostel dat ik voor ogen had en weer even tot leven komen na zo'n afstand. Eerst een halfuur onder de warme douche gestaan om vervolgd vietnamese koffie te bestellen.
Hanoi is de hoofdstad van Vietnam en de tweede grootste stad in Vietnam. In tegenstelling tot Saigon wonen hier in plaats van 11 miljoen mensen maar 6 miljoen mensen. In de stad kun je nog Franse invloeden herkennen, er zijn brede boulevards, oude villa's en Franse versieringen die duidelijk zichtbaar zijn op straat. Qua drukte is het niets vergeleken bij Saigon, het is stukke rustiger op straat. Helaas kent de stad weinig bezienswaardigheden behalve het lokale leven, de goede streetfood en eindeloze winkeltjes. De komende dagen loop ik rond, drink ik koffie en loop ik alle smalle steegjes in.
Puck arriveert een dag later vanuit Cat ba (een eiland vlakbij Halongbay waar zij een trip gedaan heeft). De dag van aankomst ben ik opzoek gegaan naar een koper voor mijn motor, al snel kom ik er achter dst er in hanoi tientallen motoren tekoop staan en dat de prijzen relatief laag liggen. Ik besluit morgen langs een aantal garages te gaan en vandaag een ontspannen dagje te hebben. Terug in het hostel ontmoet ik een belg die mij uitnodigt voor een drankje, die avond drinken we vele drankjes, gaan we met een groepje belgen en nederlanders stappen en blijven we tot de vroege uurtjes op straat.
Puck komt vandaag aan en ik ben goed brak van alle drankjes van de dag daarvoor. Ik besluit langs een aantal monteurs te rijden om te kijken wat ze bieden voor mijn motor. Helaas blijkt mijn motor bij ophalen bij de parking een losse ketting te hebben, zelf heb ik niet het juiste gereedschap om het aan te draaien. De monteur biedt mij maar 100 dollar en impulsief als ik ben besluit ik daarmee akkoord te gaan. Na 5 minuten heb ik al spijt maar daar kan ik niets meer aan doen, de spijt blijkt terecht aangezien mijn motor de volgende dag al verkocht is en ik in de loop van de dag mensen ontmoet die een motor willen kopen.
Even gebaald maar niet te lang, de tijd op de motor was het sowieso waard. Tegen de tijd dat ik aan een koffie zit in de oude stad krijg ik een berichtje van Puck dat zij de stad binnen rijdt. We spreken af bij mijn hostel en na wat bijkletsen zetten we ook de zinnen op het verkopen van haar motor.
De eerste potentiële kopet gaat na wat pittig onderhandelen akkoord met 150 dollar en neemt Pucks motor gelijk mee. Puck opgelucht en blij aangezien haar motor in een bijzonder slechte staat verkeerd. Haar tank is bij het schoonspuiten met een hogedrukreiniger lek gespoten en de as van haar achterwiel bleek eerder die dag gebroken te zijn. De tank was amateuristisch dicht gesmeerd met groene zeep en vervolgs hebben Puck en ik met zwarte spraypaint de zeep zwart gespoten.
Motoren verkocht, eind goed, al goed. Om dat te vieren moest er die avond flink gestapt worden. Ons groepje bestond Australiërs, Nederlanders, Belgen en Duitsers. Allemaal mensen met wie puck eerder gereisd had en die nu allemaal in Hanoi waren.
De voorlaatste dag samen stond in het teken van koffie drinken, ontspannen, reis bijkletsen en plannen maken. Beiden hebben we onze vluchten naar Kuala lumpur (Maleisië) op de 28e van februari. We moeten de routes uitstippelen en plannen maken, maar daar hebben we heel de dag nog voor. Eerst bestel ik mijn eerste egg-coffee iets typisch Vietnamees dat ik nog niet eerder besteld had. Ei koffie is standaard vietnamese koffie als basis met daar bovenop een schuimige zoete laag bestaande uit twee opgeklopte eidooiers met gecondenseerde melk. Het is net een zoet koffie schuimgebakje, direct bij de eerste ei-koffie ben ik fan!
Tijdens het drinken van onze bijzondere koffies zien we aan de overkant van de staat een henna-tattooshop. Prima idee voor deze dag dus we besluiten beiden een henna-tattoo te laten zetten als aandenken aan vietnam en ter voorbereiding van Maleisië.
's avonds huren we een scooter en rijden we naar de luchthaven (22km verderop) om nog even een drankje te doen met een jongen die ik samen met Peter ontmoet had in Danang. Als we terugrijden is het al donker en ik besluit eerder te gaan slapen die avond.
Tijdens het ontbijt die ochtend check ik mijn vluchtgegevens, 28 februari om 9:00 vlieg ik naar kuala lumpur. Puck schrikt zich tijdens het checken rot, haar vlucht blijkt niet de 28e maar de 27e te zijn, om precies te zijn op dat moment over 3,5 uur. Snel de tas inpakken en op de gehuurde scooter naar het vliegveld. Onderweg komen we nog zonder benzine te staan maar gelukkig worden we snel weer op weg geholpen, iemand haalt een zakje benzine voor ons en vervolgen de weg. Ruim op tijd checkt puck in en zwaai ik haar uit.
Nu is mijn koffie inmiddels op en ga ik de laatste dingen regelen voor Kuala Lumpur.
