Kep en de border naar Vietnam
5 februari 2017 - Thành phố Mỹ Tho, Vietnam
Soms moet je gewoon even impulsieve dingen doen. Van phnom penh had ik inmiddels wel genoeg gezien naar ik had wel nog drie nachten over voor ik Vietnam binnen zou mogen! Op naar Kep dus, een typisch zee-vis dorpje met groot aanbod seafood, kampot pepper en zout direct uit zee.
Op de motor vertrokken en na ruim 200km aangekomen in Kep. Nog niets aan accommodatie geboekt, dat zou ik daar wel uitzoeken. On de road tegengehouden door iemand op een motor met de vraag of ik een guesthouse zocht. Voila, guesthouse gevonden! Eerst voor één nacht, dat werden er uiteindelijk drie. Eenmaal ingecheckt in het guesthouse kennis gemaakt met een kamergenoot, een duitse jongen. Hij nodigde mij uit mee naar een etentje met een aantal expats in Kep. Uiteraard, goed idee! Super gezellige avond gehad met veel duitse invloeden. Ook tof om te horen hoe het werken en het vrijwilligerswerk in de omgeving in elkaar steekt.
De volgende ochtend een meisje uit de Oekraïne ontmoet, Anna. Ze bleef enkel maar voor één nacht in het guesthouse maar dat mocht ons niet tegenhouden(wel had ze nog 2 nachten elders in Kep) . Die dag er samen op uit getrokken, de vissersmarkt verkend, rondgereden door de plaats en veel teveel foto's gemaakt. Samen gegeten en toen terug naar het guesthouse. De volgende dag weer met elkaar afgesproken en van Kep naar Kampot gereden (35 km) en een rondleiding over een peperplantage gevolgd, zoutvelden bezocht en op een locale markt geluncht. Wederom een heerlijke dag en opgeladen om naar Vietnam te gaan die volgende dag.
Road to Vietnam, vanaf Kep zou het een uurtje naar de meest zuidelijke grenspost zijn, rijden dus maar! Grenspost bereikt en na uurtje door alle controles heen en mijn reis door Vietnam is gestart! Maar zo'n 80km van de grens krijg ik een lekke band, gelukkig zie ik een monteur dichtbij (die zitten echt elke 500 km's). Er rustig heen gereden en uitgebeeld wat er fout was en dat ik een nieuwe binnen en buitenband wou (het was al de 5e lekke band). Maar ik had nog geen vietnamese dong dus ze snapten niet waarom ik met mn dollar bleef zwaaien. Op naar een tolk, k word n huisje aan de overkant van de straat ingenomen waar een andere familie zit te eten, blijkbaar spreekt daar iemand engels. Dus ik stel wat vragen, blijken het twee Nederlanders te zijn! Zij officieel uit Vietnam, hij haar vriend. Dat is grappig dus ik word gelijk uitgenodigd om te komen eten en bij de familie te blijven slapen, dat aanbod kan ik natuurlijk niet afslaan!
Motor laten maken na wat tolk werk en bij de familie aangeschoven voor wat eten, eindeloos kletsen in de hangmat en later nog meer eten en slapen.
Het dorpje Hon dat leren kennen, rondgelopen, 'in bad' gegaan in een teil water met kiepkom. Geweldige ervaring, super welkom, vriendelijk en gezellig. Beste begin van Vietnam, nu vandaag doorgereden naar My tho, 65km van Ho Chi Minh city. Daar morgen of overmorgen door naartoe en dan peter-tijd.
En wauw indruk van Vietnam, super vriendelijke mensen (niet alleen mn slaapplaats maar ook de hulp bij de weg vinden en tickets kopen voor de veerboot) maar wauw wat druk! Honderden motoren, continu, enorme ruis en veel getoeter en dan ben ik nog niet eens in hcmc.
Op de motor vertrokken en na ruim 200km aangekomen in Kep. Nog niets aan accommodatie geboekt, dat zou ik daar wel uitzoeken. On de road tegengehouden door iemand op een motor met de vraag of ik een guesthouse zocht. Voila, guesthouse gevonden! Eerst voor één nacht, dat werden er uiteindelijk drie. Eenmaal ingecheckt in het guesthouse kennis gemaakt met een kamergenoot, een duitse jongen. Hij nodigde mij uit mee naar een etentje met een aantal expats in Kep. Uiteraard, goed idee! Super gezellige avond gehad met veel duitse invloeden. Ook tof om te horen hoe het werken en het vrijwilligerswerk in de omgeving in elkaar steekt.
De volgende ochtend een meisje uit de Oekraïne ontmoet, Anna. Ze bleef enkel maar voor één nacht in het guesthouse maar dat mocht ons niet tegenhouden(wel had ze nog 2 nachten elders in Kep) . Die dag er samen op uit getrokken, de vissersmarkt verkend, rondgereden door de plaats en veel teveel foto's gemaakt. Samen gegeten en toen terug naar het guesthouse. De volgende dag weer met elkaar afgesproken en van Kep naar Kampot gereden (35 km) en een rondleiding over een peperplantage gevolgd, zoutvelden bezocht en op een locale markt geluncht. Wederom een heerlijke dag en opgeladen om naar Vietnam te gaan die volgende dag.
Road to Vietnam, vanaf Kep zou het een uurtje naar de meest zuidelijke grenspost zijn, rijden dus maar! Grenspost bereikt en na uurtje door alle controles heen en mijn reis door Vietnam is gestart! Maar zo'n 80km van de grens krijg ik een lekke band, gelukkig zie ik een monteur dichtbij (die zitten echt elke 500 km's). Er rustig heen gereden en uitgebeeld wat er fout was en dat ik een nieuwe binnen en buitenband wou (het was al de 5e lekke band). Maar ik had nog geen vietnamese dong dus ze snapten niet waarom ik met mn dollar bleef zwaaien. Op naar een tolk, k word n huisje aan de overkant van de straat ingenomen waar een andere familie zit te eten, blijkbaar spreekt daar iemand engels. Dus ik stel wat vragen, blijken het twee Nederlanders te zijn! Zij officieel uit Vietnam, hij haar vriend. Dat is grappig dus ik word gelijk uitgenodigd om te komen eten en bij de familie te blijven slapen, dat aanbod kan ik natuurlijk niet afslaan!
Motor laten maken na wat tolk werk en bij de familie aangeschoven voor wat eten, eindeloos kletsen in de hangmat en later nog meer eten en slapen.
Het dorpje Hon dat leren kennen, rondgelopen, 'in bad' gegaan in een teil water met kiepkom. Geweldige ervaring, super welkom, vriendelijk en gezellig. Beste begin van Vietnam, nu vandaag doorgereden naar My tho, 65km van Ho Chi Minh city. Daar morgen of overmorgen door naartoe en dan peter-tijd.
En wauw indruk van Vietnam, super vriendelijke mensen (niet alleen mn slaapplaats maar ook de hulp bij de weg vinden en tickets kopen voor de veerboot) maar wauw wat druk! Honderden motoren, continu, enorme ruis en veel getoeter en dan ben ik nog niet eens in hcmc.
